In September 1999 ben ik gestart met de opleiding tot kraamverzorgende. Deze opleiding duurde 7 maanden. Vervolgens ben ik aan de slag gegaan als kraamverzorgende en ben ik in de afgelopen 23 jaar bij meer dan 600 gezinnen werkzaam geweest. Doordat ik bij zoveel gezinnen werkzaam was, ben ik de nodige uitdagingen tegengekomen op verschillende vlakken. Je kunt hierbij denken aan kraamvrouwen waarbij hechtingen zijn gaan ontsteken, heel veel kraamtranen die erbij horen, lastige thuissituaties waarbij soms moest worden ingegrepen en borstvoeding die niet op gang kwam of zelfs helemaal niet lukte.In de jaren dat ikzelf nog geen lactatiekundige was heb ik de nodige keren overleg gehad met de verschillende lactatiekundigen. Ook als een lactatiekundige dan besloot om langs te komen, probeerde ik bij deze afspraak te zijn (met goedkeuring van de kraamvrouw), zodat ik hiervan kon leren. Hierdoor heb ik veel ervaring opgedaan in het oplossen van lactatiekundige problemen. Wat mij toen heeft doen besluiten om de opleiding tot lactatiekundige te volgen. Het mooie vond ik toen dat ik kraamverzorging en lactatiekunde met elkaar kon combineren, waardoor ik meteen kon ingrijpen als iets niet lekker liep rondom de borstvoeding. Ik heb daarin dan ook veel gezinnen mogen begeleiden. Borstvoeding is nl niet alleen een zaak van de moeder en de baby, maar beïnvloedt eventueel ook de relatie tussen partners. En helemaal als het niet wil lukken en een kraamvrouw afscheid moet nemen van het voeden aan de borst. Een rouwproces en aanpassing die een harde realiteit kan zijn.